ترجمه و معنی صفحه ۵۲ عربی دهم انسانی
اَلتَّعایُشُ السِّلْمیُّ
همزیستی مسالمت آمیز
مفهوم رنگ ها: فعل ماضی | فعل مضارع
۱- لَقَد کانَتْ رِسالَهُ الْإسلامِ عَلَی مَرِّ الْعُصورِ قائِمَهً عَلَی أَساسِ الْمَنطِقِ وَ اجْتِنابِ أَیِّ إساءَهٍ؛
معنی: رسالت اسلام با گذشت عصرها بر اساس منطق و دوری از بدی بوده است؛
۲- فَإنَّ اللّٰهَ یَقولُ:
معنی: همانا خداوند می‌فرماید:
۳- ﴿وَ لا تَستَوِی الْحَسَنَهُ وَ لَا السَّیِئَهُ اِدفَعْ بِالَّتی هیَ أَحسَنِ فَإذَا الَّذی بَینَکَ و بَینَهُ عَداوَهٌ کَأَنَّهُ وَلیٌّ حَمیمٌ﴾
معنی: «نیکی و بدی برابر نیست {همواره} با بهترین روش، بدی آنها را دفع کن پس آن‌گاه آن کسی که بین تو و بین او دشمنی است، گویا او (که با تو سر دشمنی دارد) با تو دوست و گرم و صمیمی است.»
۴-إنَّ الْقُرآنَ یَأمُرُ الْمُسلِمینَ أَلّا یَسُبّوا مَعبوداتِ الْمُشرِکینَ وَ الْکُفّارِ فَهوَ یَقولُ:
معنی: همانا قرآن به مسلمانان امر می‌کند که به معبودهای مشکران و کفار دشنام ندهید پس می‌فرماید:
۵- ﴿وَ لا تَسُبّوا الَّذینَ یَدعونَ مِن دونِ اللهِ فَیَسُبّوا اللهَ …﴾
معنی: «و کسانی که به جای الله می‌خوانند (می‌پرستند) دشنام ندهید که آنها نیز به الله دشنام دهند.»
۶- اَلْإسلامُ یَحتَرِمُ الْأَدیانَ الْإلٰهیَّهَ؛ ﴿قُلْ یا أهلَ الْکِتابِ تَعالَوا إلَی کَلِمَهٍ سَواءٍ بَینَنا وَ
معنی: دین اسلام به همه ادیان احترام می‌گذارد. «بگو ای اهل کتاب به سوی سخنی بیایید که در بین ما و
۷- بَینَکُم أَلّا نَعبُدَ إلّا اللهَ وَ لا نُشْرِکَ بِهِ شَیئاٍ﴾
معنی: بین شما یکسان است که جز خداوند را عبادت نکنیم و به او شرک نورزیم.»
۸- یُؤَکِّدُ الْقُرآنُ عَلَی حُرّیَّهِ الْعَقیدَهِ: ﴿لا إکراهَ فِی الدّینِ…﴾
معنی: قرآن به آزادی عقیده تأکید می‌کند: «هیچ اجباری در دین نیست….»
۹- لا یَجوزُ الْإصرارُ عَلَی نِقاطِ الْخِلافِ وَ علَیَ العُْدوانِ، لِأَنَّهُ لا ینَتفَِعُ بِهِ أَحَدٌ؛ وَ علَیَ کُلِّ النّاسِ أَن یَتعایَشوا مَعَ بَعضِهِم تَعایُشاً سِلْمیّاً، مَعَ احْتِفاظِ کُلٍّ مِنهُم بِعَقائِدِهِ؛ لِأَنَّهُ
معنی: اصرار بر نقاط اختلاف و دشمنی جایز نیست. زیرا کسی از آن سود نمی‌برد؛ و بر همۀ مردم است که با حفظ عقادیشان با یکدیگر همزیستی مسالمت‌آمیزی داشته باشند، زیرا
۱۰- ﴿کُلُّ حِزبٍ بِما لَدَیهِم فَرِحونَ﴾ الرّوم: ۳۲
معنی: «هر گروهی(فرقه‌ای) به آن چه دارد خوشحال است.»
۱۱- اَلْبِلادُ الْإسلامیَّهُ مَجموعَهٌ مِنَ الشُّعوبِ الْکَثیرَهِ، تَختَلِفُ فی لُغاتِها وَ أَلْوانِها.
معنی: سرزمین‌های اسلامی مجموعه‌ای هستند از ملت‌های زیاد که در زبان‌ها و رنگ‌هایشان اختلاف دارند.