پاسخ درس هشت عربی دهم انسانی صفحه 118

جواب تمرین صفحه ۱۱۸ درس ۸ عربی دهم انسانی

🔶 تمرین پنجم _ الخامس
📘تَرجِمِ الْأحادیثَ ثُمَّ أَعْرِبِ الْکَلِماتِ الْمُلَوَّنَهَ.
معنی: احادیث را ترجمه کن سپس محل اعرابی کلمات رنگی را معیّن کن .
توجه بخش هایی که به این رنگ هستند جهت یادگیری اضافه کردیم

۱- ذِکْرُ اللهِ شِفاءُ الْقُلوبِ.
معنی: یاد خدا شفای دل‌هاست.
ذِکْرُ: مبتدا و مرفوع به ضمه / شِفاءُ: خبر و مرفوع به ضمه
الله: مضاف الیه و مجرور با کسره ، الْقُلوبِ: مضاف الیه و مجرور با کسره

۲- آفَهُ الْعِلْمِ النِّسیانُ. 
معنی: آفت دانش، فراموشی است.
آفَهُ: مبتدا و مرفوع به ضمه / النِّسیانُ: خبر و مرفوع به ضمه
الْعِلْمِ: مضاف الیه و مجرور با کسره

۳- اَلْجَلیسُ الصّالِحُ خَیرٌ مِنَ الْوَحْدَهِ.
معنی: همنشین نیکوکار از تنهایی بهتر است.
الْجَلیسُ: مبتدا و مرفوع به ضمه
مِن الْوَحْدَهِ: جار و مجرور
الصّالِحُ : صفت و مرفوع با ضمّه ،خَیرٌ : خبر و مرفوع با ضمّه

۴- اَلْوَحْدَهُ خَیرٌ مِنْ جَلیسِ الّسوءِ.
معنی: تنهایی بهتر از همنشین بد است.
خَیرٌ: خبر و مرفوع به تنوین رفع
الّسوءِ : صفت و مجرور با کسره

۵- لِسانُ الْمُقَصِّرِ قَصیرٌ.
زبان مقصر، کوتاه است.
الْمُقَصِّرِ: مضاف‌الیه و مجرور به کسره
قَصیرٌ: صفت و مرفوع با ضمّه

🔶 تمرین ششم_ السّادِسُ
📘تَرْجِمِ الْآیَه وَ الْأحادیثَ، ثُمَّ أَعْرِبِ الْکَلِماتِ الْمُلَوَّنَهَ.
آیه و احادیث زیر را ترجمه کن ، سپس محل اعرابی کلمات رنگی را معین کن

۱- ﴿وَ یَقولُ الْکافِرُ یا لَیتَنی کُنتُ تُراباً﴾
معنی: کافر می‌گوید ای کاش من خاک بودم.
الْکافِرُ: فاعل و مرفوع به ضمه

۲- مُجالَسَهُ الْعُلَماءِ عِبادَهٌ.
معنی: همنشینی با دانشمندان، عبادت است.
مُجالَسَهُ: مبتدا و مرفوع به ضمه
عِبادَهُ: خبر و مرفوع به تنوین رفع

۳- حُسْنُ السُّؤالِ نِصفُ الْعِلْمِ. 
معنی: سؤال خوب نصف علم است.
حُسْنُ: مبتدا و مرفوع به ضمه / نِصفُ: خبر و مرفوع به ضمه

۴- اَلْعالِمُ بِلا عَمَلٍ کالشَّجَرِ بِلا ثَمَرٍ. 
معنی: دانشمند بدون عمل مانند درخت بدون میوه است.
اَلْعالِمُ: مبتدا و مرفوع به ضمه
الشَّجَرِ: جارو مجرور، خبر (مبنی)

۵- إذا ماتَ الْإنسانُ انْقَطَعَ عَمَلُـهُ إلّا مِنْ ثَلاثٍ:
صَدَقَهٍ جاریَهٍ، أَوْ عِلْمٍ یُنْتَفَعُ بِهِ، أَوْ وَلَدٍ صالِحٍ یَدعو لَهُ. 
معنی: هنگامی که انسان می‌میرد عمل و کار او قطع می‌شود جز سه چیز:
صدقه جاری  یا مداوم، یا علمی که از آن سود برده می‌ِشود یا فرزند صالحی که برایش دعا می‌کند.
الْإنسانُ: فاعل و مرفوع به ضمه
عَمَلُ: فاعل و مرفوع به ضمه