جواب پایین صفحه ۸۸ عربی دهم انسانی
عَیِّنِ الصِّفَهَ وَ الْمُضافَ إلَیهِ، ثُمَّ اذْکُرْ إعرابَهُما.
صفت و مضاف الیه آن را مشخص کنید، سپس بیان نحوی آنها را بیان کنید.
۱- رِضَا اللهِ فی رِضَا الْوالِدَینِ. رَسولُ اللّٰهِ (ص)
الله: مضاف الیه و مجرور به کسره
الْوالِدَینِ: مضاف الیه و مجرور به «یـ»
معنی: رضایت خداوند در رضایت پدر و مادر است.
۲- سُکوتُ اللِّسانِ سَلامهُ الْإنسانِ. أمیرُ الْمؤمنین علیٌّ (ع)
اللِّسانِ: مضاف الیه و مجرور به کسره
الْإنسانِ: مضاف الیه و مجرور به کسره
معنی: سکوت زبان سلامت انسان است.
۳- یَکذِبُ الْإنسانُ الضَّعیفُ وَ یَصدُقُ الْإنسانُ الْقَویُّ.
الضَّعیفُ: صفت و مرفوع به ضمه
الْقَویُّ: صفت و مرفوع به ضمه
معنی: انسان ضعیف دروغ می‌گوید و انسان قوی راست می‌گوید.
۴- اَلطُّلّابُ المُْؤَدَّبونَ مُحتَرَمونَ عِندَ الْمُعَلِّمینَ.
المُْؤَدَّبونَ: صفت و مرفوع به «واو»
الْمُعَلِّمینَ: مضاف الیه و مجرور به «یـ»
معنی: دانش‌آموزان مؤدب نزد معلمان محترم هستند.
۵- اَلشَّعبُ الْعالِمُ شَعبٌ ناجِحٌ.
الْعالِمُ: صفت و مرفوع به ضمه
ناجِحٌ: صفت و مرفوع به تنوین رفع «ـَ»
معنی: ملت دانا ملتی موفق هستند.